Björkliden, Zweden, dinsdag 4 augustus 2015

Drie dagen lang hebben we de eilandengroep Lofoten kunnen bekijken vanuit Henningsvaer. Drie dagen lang hadden we helaas niet al te fraai weer. Vanochtend ziet de wereld er echter anders uit. De eerste zonnestralen doen Henningsvaer er opeens een stuk frisser uitzien en dat beeld wordt alleen maar mooier wanneer we voor de laatste maal richting Svolvaer, de hoofdstad van de Lofoten rijden. Hier zijn we de afgelopen dagen meerdere malen geweest voor boodschappen, eten en (tevergeefs helaas) voor de RIB safari. Met het sombere weer laten we die teleurstelling vandaag echter ook achter ons en we zetten koers naar het 3e land dat we tijdens deze vakantie aandoen, Zweden.

Voordat we de grens tussen Noorwegen en Zweden passeren rijden we echter nog een heel eind langs fjorden die we de afgelopen dagen weliswaar al gezien hebben, maar die er vandaag, met de zon op het water en de bergen, gewoonweg een stuk mooier uitzien. We stoppen af en toe voor het vastleggen van de (voorlopig?) laatste Noorse natuurpracht. Gelukkig hebben we daar vandaag de tijd voor. We moeten weliswaar ruim 300 kilometer overbruggen, maar de wegen zijn vandaag een graadje beter dan de kleine weggetjes op de Lofoten en de weg vordert dan ook redelijk vlot.

We zorgen ervoor dat we voor de grens onze laatste Noorse kronen kwijtraken bij een tankstation en stoppen tussen de middag nog eenmaal in Noorwegen voor de lunch. Die lunch bestaat, zoals wel vaker deze vakantie, uit belegde broodjes. Wat er op die broodjes zit wisselt nogal eens van kwaliteit, maar de broodjes zelf zijn een constante (ietwat zachte, kleffe) factor. Ach ja, voor omgerekend 8 -10 euro kun je (in Noorwegen) ook niet veel verwachten! Behalve als een prachtig land, staat het toch ook wel enigszins als een erg duur land in ons geheugen gegrift.

De grensovergang tussen Noorwegen en Zweden is zoals bij de meeste Europese landen onbewaakt. We kunnen dus zo doorrijden en terwijl we dat doen, lijkt het landschap alweer vrij accuut te veranderen. Ineens zien we veel meer groen om ons heen en de fjorden zijn vervangen door meren en hier en daar een waterval vanaf een nog deels besneeuwde bergtop. Noorwegen is mooi, maar de eerste indrukken van Zweden zijn ook erg goed. Wat een schitterende omgeving, maar misschien lijkt dat nog wel extra het geval door het zonnetje dat nu pas echt goed doorgebroken is. Onder een strakblauwe lucht rijden we verder naar ons hotel.

Wanneer je het hebt over een hotel zijn er vaak verschillende dingen waar je als gast op let. Eén daarvan is de ligging. Nou, daarover heeft ons hotel voor vandaag en morgen, hotel Fjället in Björkliden, zeker niet te klagen. Het ligt werkelijk prachtig tegen een berghelling met uitzicht over een heel groot meer. Met name vanuit de receptie en het restaurant heb je een adembenemend uitzicht op een glinsterende, diepblauwe vlakte, waarachter als contrast vele bomen en besneeuwde bergtoppen zorgdragen voor een sprookjesachtig decor. Wel een beetje jammer dat in dit sprookje de prins en prinses, nou ja de gasten, niet allemaal in een kasteel kunnen wonen. Stanny en Celine hebben namelijk een mooie ruime suite toegewezen gekregen zodra we het hotel binnen zijn gestapt, waar Jacky en Patricia een uur moesten wachten voor ze hun intrek mochten nemen in de lokale bezemkast!

Nu zullen jullie vast wel begrijpen dat dat laatste schromelijk overdreven is, maar er zit toch wel een duidelijk verschil tussen beide kamers waar we momenteel gebruik van mogen maken. Dat is op zich niet erg, want de afgelopen dagen was de verdeling tussen suites en bezemkast vaak omgekeerd. Zo zie je maar, behalve de rekeningen delen we hier ook de kamers alleszins eerlijk. Door het uur wachten tot de kamer van Jacky en Patricia klaar was, hebben we wel wat vertraging opgelopen in onze planning om nog naar het toerist infocentrum van het nabijgelegen Abisko nationaal park te gaan. Dit natuurpark ligt een goede 5 kilometer van het hotel vandaan en we hopen daar dezer dagen een mooie wandeling te kunnen gaan maken. Vanmiddag eerst maar eens gaan kijken, wat er daar te zien valt.

Na nog geen 10 minuutjes rijden staan we in het toerist infocentrum van het natuurpark. We worden vriendelijk te woord gestaan door een medewerkster. Ze vertelt ons iets over de wandelpaden die door het park lopen en over een door de vrijwilligers van het park begeleide wandeling, morgenochtend om 10 uur. Daar hoeven we niet lang over na te denken, tijdens een wandeling met een gids zie je toch altijd meer dan wanneer je op eigen houtje een park doorloopt. We besluiten dus alvast om ons morgenochtend om 10 uur te melden voor de gratis(!) tocht van circa 1,5 uur. Verder krijgen we ook nog te horen dat vlakbij het centrum een kloof te bezichtigen valt. Ook dat is niet tegen dovemansoren gezegd, zodat we eind van de middag nog heel veel natuurschoon te zien krijgen.

De echte kloof is enkele honderden meters lang en erdoorheen stroomt met veel geweld strakblauw water. Vanaf een brug kunnen we een deel van de kloof al overzien. Patricia probeert nog maar eens een paar foto’s van ons 4-en te maken met haar telefoontoestel vastgemaakt op de “selfie-stick”. De verbinding tussen afstandbediening en telefooncamera werkt echter niet altijd optimaal. Toch lukt het ons, om ons te vereeuwigen met op de achtergrond de kloof met kolkend water, bergen vol bomen en besneeuwde toppen. Wauw, wat een plaatje is dit eerste deel van het Abisko nationaal park. Zelfs de paar muggen die ons alweer hebben gevonden, kunnen de pret vanmiddag niet bederven!

Na deze prachtige wandeling is het tijd om terug te gaan richting hotel. Daar genieten we van het avondeten met een werkelijk fantastisch uitzicht over het grote meer, dat enkele tientallen tot honderd meters onder ons ligt. Een geweldig mooie plek om na te genieten van al het moois dat Noorwegen ons heeft geboden en alvast met voorpret te denken aan de dag van morgen, wanneer het natuurschoon van Zweden zich hopelijk nog wat meer aan ons wil laten zien.

Wildlife Count: diverse kleine vogels, twee roofvogels, een muis, een paar vlinders en bijen en natuurlijk, daar zijn ze weer terug van weggeweest, muggen!