Les Gets, Frankrijk, dinsdag 1 augustus 2017
Door: Jacky
Blijf op de hoogte en volg Patricia
01 Augustus 2017 | Frankrijk, Les Gets
Een soort reis in 2 delen is wat ons vandaag te wachten staat. De wekker staat om 7.30 uur, want volgens onze planning vertrekken we vanochtend rond een uur of 9 uit Saulieu. Na te hebben ontbeten in de rustige eetzaal (volgens ons zit het hotel deze maandag zeker niet vol) vertrekken we uiteindelijk om 9.15 uur voor het eerste deel van onze tocht. Dit zal ons brengen naar het plaatsje Doucier. Een rijtochtje van ruim 2 uur en een kwartier.
In Doucier gaan we, hoe gek het ook klinkt, op familiebezoek. Op een camping aan de rand van deze plaats zijn Antoine en Jitty, samen met Carlo en Karin (zus van Jitty) en hun in totaal 4 kinderen neergestreken voor hun kampeervakantie. Nadat Antoine ons bij de centrale parkeerplaats is komen ophalen verbazen we ons al vrij snel over de omvang van deze camping. Het is een camping die niet zou misstaan in de glossy “Glamping in de Haute-Jura”, oftewel “Op sjiek kamperen in de hoge Jura”. Het is een erg luxe camping met volop faciliteiten en met hun nieuwe caravan voelen A&J zich daar de koning te rijk.
We waren ruim op tijd voor de lunch, dus die pikken we met veel plezier mee op de camping. De temperatuur is aangenaam, het zonnetje schijnt...ja, hier heerst een echt vakantiegevoel. Na de lunch lopen we nog een rondje over de camping en doen we ook gelijk nog even het grote meer aan, waar de camping direct aan grenst. Wat een luxe voor de jongere, maar ook de oudere campinggasten: een azuurblauw meer met een aangename temperatuur op loopafstand. En als je een dagje wat anders wilt, ga je om te zwemmen naar het grote zwembad aan de andere zijde van de camping. Daarnaast ’s ochtends vers brood bij de bakkerij, nog een aantal andere winkeltjes, sportfaciliteiten, enz, enz. Volgens ons houdt de familie het hier zeker nog een tijdje uit!
Voor ons is het rond 14.30 uur alweer tijd om afscheid te nemen. Er staat ons nog het tweede deel van de dagtocht te wachten. Dit deel is slechts een slordige 150 kilometer lang, maar loopt dwars door de eerder genoemde Haute-Jura (het hoge deel van het Jura gebergte in Frankrijk). Dat betekent ontelbare haarspeld- en overige lastig te nemen bochten en bochtjes. Echt hard rijden kun je hier dus niet. Gaandeweg doen we ook al even Zwitserland aan (dat betekent snel een vignet in de vorm van een sticker achter de voorruit plakken), wanneer we door Genève en langs het wereldberoemde, gelijknamige meer rijden. Wat een drukte in de stad Genève trouwens, het is 1 lange rij van kermisattracties en toeristen langs de boulevard, die grenst aan het meer van Genève. Wij rijden er vandaag zomaar even voorbij, maar onze indruk is dat je in deze stad en langs dit meer volop vertier kunt vinden wanneer je het tenminste niet erg vindt om niet bepaald alleen te zijn op je vakantie.
Nadat we Zwitserland voorlopig weer achter ons hebben gelaten en opnieuw Frankrijk in rijden wordt het weer er niet beter op. Dreigende wolkenluchten begeleiden onze eerste blikken op de hoge bergketen die de Alpen heet. Na nog een tijdje op-en-af en bochtje-voor-bochtje te hebben gereden, arriveren we uiteindelijk even voor 17.30 uur bij Hotel Alpina in Les Gets. Helaas geen parkeerplaats meer vrij, dus parkeren we voorlopig even bij het buurhotel. Navraag bij de receptie levert uiteindelijk een plaatsje in de privé parking van het hotel op, wat voor de baas hier betekent dat hij zijn pick-up truck vanavond waarschijnlijk ergens anders “kwijt” moet zien te raken. :) Voordat we echter de parkeergarage in kunnen, is het nog even 10 minuten wachten totdat de fikse onweersbui die op dat moment het dal hier tussen de bergen teistert voorbij is.
Het wachten wordt echter beloond en we worden door een medewerkster ook hier – evenals in het vorige hotel in Saulieu – naar onze kamer gebracht. Nu hadden wij dat nog niet eerder meegemaakt, maar wellicht is dat hier in Frankrijk te doen gebruikelijk? Hoe dan ook, ons wordt een prachtige kamer toebedeeld met uitzicht op een groot deel van het stadje Les Gets tussen diverse bergtoppen. Uiteraard mogen de bakken met geraniums op ons privé-balkon ook niet ontbreken! Op de berghellingen rondom het hotel ligt een omvangrijk skigebied, dat we morgen met behulp van diverse kabelbaantjes kunnen gaan ontdekken.
Wel hopen dat het weer dan wil meewerken, want tijdens een onweersbui zoals die daarstraks overtrok wil je niet graag in een skiliftje zitten! Sneeuw is hier niet te vinden, maar wie weet wat we morgen wel allemaal tegen gaan komen?
Het diner zit vandaag bij de prijs van de vakantie inbegrepen. Rond 19.15 uur kunnen we aanschuiven voor een 3-gangenmenu, wat voor ons een complete verrassing is. Het begint overigens met een misverstand, want hoe onze serveerster ook haar best doet: het lukt haar niet om aan ons verstand te peuteren dat we een welkomstdrankje van het huis krijgen en dat dat ook iets anders mag zijn dan de bij ons niet zo favoriete wijn. Uiteindelijk komt dit toch allemaal op zijn pootjes terecht, dankzij een ietwat meer Engelstalige ober die het ons nog eens extra uit de doeken doet.
Dan begint het diner pas echt met vooraf: foie gras. Ganzenlever, voor de niet zo culinair onderlegden onder ons. Echt iets dat wij niet zo snel zouden bestellen, maar vooruit maar. Met wat brood en een paar kleine aardbeitjes erbij smaakt dat nog helemaal niet slecht. Maar de klap op de vuurpijl moet dan nog komen: het hoofdgerecht. Ook hier krijgen we weer de nodige – tevergeefse – uitleg bij. Wanneer het eten even later arriveert blijken we namelijk gegrilde vis (waarschijnlijk een zogenaamde “Harder”) te hebben besteld. Net als met de foie gras laten we ons echter ook door dit culinaire hoogstandje niet uit het veld slaan en eten we alles met smaak op. Ook dit gerecht smaakt namelijk zeker niet slecht, moet ook de uitgesproken anti-oceaanvoedselminnende Patricia toegeven. Het toetje tenslotte blijkt een keuzebuffet te omvatten en zo sluiten we dit culinaire uitstapje toch nog vertrouwd af.
Tenslotte moeten we helaas melden dat we vandaag vanuit de auto niet heel veel dieren hebben kunnen spotten. Dat betekent dat de wildlife count niet veel verder komt dan het onderstaande. Tot morgen!
WILDLIFE COUNT: roofvogels, zwaluwen en vele musjes die vanaf het balkon bijna onze hotelkamer in Les Gets binnen komen hippen!
In Doucier gaan we, hoe gek het ook klinkt, op familiebezoek. Op een camping aan de rand van deze plaats zijn Antoine en Jitty, samen met Carlo en Karin (zus van Jitty) en hun in totaal 4 kinderen neergestreken voor hun kampeervakantie. Nadat Antoine ons bij de centrale parkeerplaats is komen ophalen verbazen we ons al vrij snel over de omvang van deze camping. Het is een camping die niet zou misstaan in de glossy “Glamping in de Haute-Jura”, oftewel “Op sjiek kamperen in de hoge Jura”. Het is een erg luxe camping met volop faciliteiten en met hun nieuwe caravan voelen A&J zich daar de koning te rijk.
We waren ruim op tijd voor de lunch, dus die pikken we met veel plezier mee op de camping. De temperatuur is aangenaam, het zonnetje schijnt...ja, hier heerst een echt vakantiegevoel. Na de lunch lopen we nog een rondje over de camping en doen we ook gelijk nog even het grote meer aan, waar de camping direct aan grenst. Wat een luxe voor de jongere, maar ook de oudere campinggasten: een azuurblauw meer met een aangename temperatuur op loopafstand. En als je een dagje wat anders wilt, ga je om te zwemmen naar het grote zwembad aan de andere zijde van de camping. Daarnaast ’s ochtends vers brood bij de bakkerij, nog een aantal andere winkeltjes, sportfaciliteiten, enz, enz. Volgens ons houdt de familie het hier zeker nog een tijdje uit!
Voor ons is het rond 14.30 uur alweer tijd om afscheid te nemen. Er staat ons nog het tweede deel van de dagtocht te wachten. Dit deel is slechts een slordige 150 kilometer lang, maar loopt dwars door de eerder genoemde Haute-Jura (het hoge deel van het Jura gebergte in Frankrijk). Dat betekent ontelbare haarspeld- en overige lastig te nemen bochten en bochtjes. Echt hard rijden kun je hier dus niet. Gaandeweg doen we ook al even Zwitserland aan (dat betekent snel een vignet in de vorm van een sticker achter de voorruit plakken), wanneer we door Genève en langs het wereldberoemde, gelijknamige meer rijden. Wat een drukte in de stad Genève trouwens, het is 1 lange rij van kermisattracties en toeristen langs de boulevard, die grenst aan het meer van Genève. Wij rijden er vandaag zomaar even voorbij, maar onze indruk is dat je in deze stad en langs dit meer volop vertier kunt vinden wanneer je het tenminste niet erg vindt om niet bepaald alleen te zijn op je vakantie.
Nadat we Zwitserland voorlopig weer achter ons hebben gelaten en opnieuw Frankrijk in rijden wordt het weer er niet beter op. Dreigende wolkenluchten begeleiden onze eerste blikken op de hoge bergketen die de Alpen heet. Na nog een tijdje op-en-af en bochtje-voor-bochtje te hebben gereden, arriveren we uiteindelijk even voor 17.30 uur bij Hotel Alpina in Les Gets. Helaas geen parkeerplaats meer vrij, dus parkeren we voorlopig even bij het buurhotel. Navraag bij de receptie levert uiteindelijk een plaatsje in de privé parking van het hotel op, wat voor de baas hier betekent dat hij zijn pick-up truck vanavond waarschijnlijk ergens anders “kwijt” moet zien te raken. :) Voordat we echter de parkeergarage in kunnen, is het nog even 10 minuten wachten totdat de fikse onweersbui die op dat moment het dal hier tussen de bergen teistert voorbij is.
Het wachten wordt echter beloond en we worden door een medewerkster ook hier – evenals in het vorige hotel in Saulieu – naar onze kamer gebracht. Nu hadden wij dat nog niet eerder meegemaakt, maar wellicht is dat hier in Frankrijk te doen gebruikelijk? Hoe dan ook, ons wordt een prachtige kamer toebedeeld met uitzicht op een groot deel van het stadje Les Gets tussen diverse bergtoppen. Uiteraard mogen de bakken met geraniums op ons privé-balkon ook niet ontbreken! Op de berghellingen rondom het hotel ligt een omvangrijk skigebied, dat we morgen met behulp van diverse kabelbaantjes kunnen gaan ontdekken.
Wel hopen dat het weer dan wil meewerken, want tijdens een onweersbui zoals die daarstraks overtrok wil je niet graag in een skiliftje zitten! Sneeuw is hier niet te vinden, maar wie weet wat we morgen wel allemaal tegen gaan komen?
Het diner zit vandaag bij de prijs van de vakantie inbegrepen. Rond 19.15 uur kunnen we aanschuiven voor een 3-gangenmenu, wat voor ons een complete verrassing is. Het begint overigens met een misverstand, want hoe onze serveerster ook haar best doet: het lukt haar niet om aan ons verstand te peuteren dat we een welkomstdrankje van het huis krijgen en dat dat ook iets anders mag zijn dan de bij ons niet zo favoriete wijn. Uiteindelijk komt dit toch allemaal op zijn pootjes terecht, dankzij een ietwat meer Engelstalige ober die het ons nog eens extra uit de doeken doet.
Dan begint het diner pas echt met vooraf: foie gras. Ganzenlever, voor de niet zo culinair onderlegden onder ons. Echt iets dat wij niet zo snel zouden bestellen, maar vooruit maar. Met wat brood en een paar kleine aardbeitjes erbij smaakt dat nog helemaal niet slecht. Maar de klap op de vuurpijl moet dan nog komen: het hoofdgerecht. Ook hier krijgen we weer de nodige – tevergeefse – uitleg bij. Wanneer het eten even later arriveert blijken we namelijk gegrilde vis (waarschijnlijk een zogenaamde “Harder”) te hebben besteld. Net als met de foie gras laten we ons echter ook door dit culinaire hoogstandje niet uit het veld slaan en eten we alles met smaak op. Ook dit gerecht smaakt namelijk zeker niet slecht, moet ook de uitgesproken anti-oceaanvoedselminnende Patricia toegeven. Het toetje tenslotte blijkt een keuzebuffet te omvatten en zo sluiten we dit culinaire uitstapje toch nog vertrouwd af.
Tenslotte moeten we helaas melden dat we vandaag vanuit de auto niet heel veel dieren hebben kunnen spotten. Dat betekent dat de wildlife count niet veel verder komt dan het onderstaande. Tot morgen!
WILDLIFE COUNT: roofvogels, zwaluwen en vele musjes die vanaf het balkon bijna onze hotelkamer in Les Gets binnen komen hippen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
