Cavalese, Italië, zaterdag 12 augustus 2017
Door: Jacky
Blijf op de hoogte en volg Patricia
12 Augustus 2017 | Italië, Cavalese
De tweede (en laatste) stop in Italië is het plaatsje Cavalese. Om daar te geraken moeten we vandaag niet al te ver rijden, slechts 170 kilometer. Een makkie denk je dan, uitgaande van de wat grotere wegen zoals we die in Nederland gewend zijn. In de bergen in Italië kunnen de wegen echter wel eens van een wat kleinere orde zijn. Wanneer je dan na een half uurtje rijden ook nog in een file, veroorzaakt door een ongeluk, terechtkomt weet je dat die kleine rit toch best nog wel eens een tijdje kon gaan duren.
Heel erg is dat overigens niet, want we hebben in principe tijd genoeg. We hebben onderweg 2 tussenstops gepland. De eerste is bij het kasteel Trauttmansdorff, waar we de kasteeltuinen gaan bewonderen. In dit kasteel heeft de welbekende Oostenrijkse keizerin Sissi ongeveer een half jaar gewoond en blijkbaar genoot zij enorm van de tuinen. Nou, dat doen wij vandaag ook. De tuinen zijn werkelijk prachtig aangelegd en een groot deel van de vele planten en bloemen staat zo midden in de zomer in bloei. Het is een feest voor de ogen en soms ook voor de neus. Soms is de geur van de bloemen echter zo sterk, dat het ook wel een onsje minder had mogen zijn.
De inwendige mens kan hier ook versterkt worden in een restaurant. Wij bestellen bruschetta (harde broodjes, volledig “bedolven” onder tomaat en wat basilicum), klinkt lekker Italiaans en echte broodjes zoals wij die in Nederland gewend zijn hebben ze hier niet op de kaart staan. Een prima lunch dus, waarna we nog een half uurtje verder wandelen in de tuinen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we nog lang niet alle tuinen gezien hebben, wanneer we zo rond 14 uur weer terug naar de auto lopen. Vlak voor de uitgang van de tuinen zien we tussen alle flora ook nog wat fauna: een hagedisje steekt vlak voor ons het tuinpad over. Gelukkig poseert hij even later ook nog even voor onze fotocamera.
Onze conclusie wat betreft de tuinen van kasteel Trautmansdorff: deze zijn een absolute aanrader als je van bloemen en planten houdt.
Tussendoor kun je overigens her en der ook nog van wat dieren genieten, bijvoorbeeld van een complete mierenkolonie die druk in de weer is met het verplaatsen van allerlei groenten en blaadjes van een ingerichte “voedselkamer” naar het binnenste van de mierenhoop. Fascinerend om die diertjes in deze, weliswaar afgesloten, omgeving zo druk bezig te zien.
We hadden vanochtend overigens een lange broek aan getrokken en daar beginnen we tijdens ons bezoek aan de kasteeltuinen toch wel aardig spijt van te krijgen. Was het vanochtend nog geen 10 graden (er was vannacht zelfs duidelijk sneeuw gevallen op de hogere bergtoppen achter ons hotel!), bij de tuinen is het inmiddels al tussen de 25 en 30 graden! Dat is aardig zweten geblazen natuurlijk. Gelukkig werkt de airco in de auto goed en is onze volgende tussenstop een (indoor) museum.
Dat museum is het “Museo Archeologico deel’Alto Adige”, oftewel het South Tyrol Museum of Archeology (in het Engels). Belangrijkste attractie van dit museum dat per jaar zo’n 300.000 bezoekers trekt? Ötzi......Wie?....Ötzi! Oftewel de ijsmummie die in 1991 toevalligerwijs is ontdekt door wandelaars op de Schnalstal/Val Senales Valley gletsjer in het hooggebergte op de grens van Italië en Oostenrijk. Destijds was hij wereldnieuws, want nergens anders ter wereld is zo’n goed bewaard gebleven skelet van een mens uit de kopertijd (zo’n 3.300 jaar geleden) gevonden.
Wat de vondst van Ötzi, zoals men hem later genoemd heeft, nog extra bijzonder maakt is dat samen met zijn skelet ook heel veel van zijn kleding en gebruiksvoorwerpen zijn gevonden. Die kun je ook bewonderen in het museum en dit geeft een heel bijzonder inkijkje in het leven van onze voorouders uit die tijd. Het museum bestaat uit de begane grond + 3 verdieping, waarbij de eigenlijke mummie, oftewel het skelet van Ötzi op de 1e verdieping te vinden is. Op deze verdieping mogen helaas geen foto’s of filmpjes gemaakt worden. Je zult ons op ons woord moeten geloven dat het absoluut de moeite waard is om dit museum eens te gaan bezoeken wanneer je, al dan niet toevallig, hier in de buurt bent. “Hier” is overigens de plaats Bolzano, want daar vind je het museum. Je moet echter wel goed zoeken, want echt duidelijk aangegeven staat het allerminst. Pas wanneer je voor het museum staat zie je een soort spandoek langs de gevel met daarop een foto van een gereconstrueerde, levensechte Ötzi.
Die reconstructie, zo lezen wanneer we er we in het museum oog in oog mee staan is op wetenschappelijke wijze gemaakt door 2 Nederlandse forensisch experts uit Arnhem. Dit moet dan toch wel één van de meest bijzondere exportproducten van ons kikkerlandje zijn! Het is hoe dan ook knap gemaakt en het laat duidelijk zien dat de mens uit de kopertijd al veel meer op onze hedendaagse mensen leek, dan pak-em-beet de Neanderthaler. Dat blijkt overigens ook wel uit de vele gebruiksvoorwerpen en behoorlijk slim in elkaar stekende kledingstukken van de ijsmummie. Het was echt al een behoorlijk ontwikkelde mens, die destijds helaas toch wel gruwelijk aan zijn einde moet zijn gekomen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat Ötzi destijds vermoord is met een speerpunt, die diep in zijn schouder een slagader moet hebben doorgesneden. Fascinerend om te bedenken dat je dat door hedendaags onderzoek nog kunt achterhalen, nietwaar?
Nadat we het museum zo goed en zo kwaad als dat gaat in ongeveer een uur hebben bekeken, lopen we terug naar buiten. Daar wacht – puur toeval natuurlijk – een mobiele ijssalon op ons. Je bent nu eenmaal in Italië en behalve pizza en pasta kunnen de Italianen natuurlijk ook als geen ander ijs maken. Nou dat blijkt: zulk lekker ijs ga je niet snel vinden in Nederland vrezen we. Nadat we al zwetend weer in de door de airco uiteindelijk verkoelende auto zijn gestapt vervolgen we onze weg. Ook nu komen we weer een tijdje in de file terecht, maar dat mag de pret niet drukken. Het is wederom een dag met mooie indrukken geweest.
In Cavalese vinden we na even zoeken ons hotel. In dit geval een zelf geboekt hotel, omdat het hotel dat eigenlijk onderdeel uitmaakt van de autorondreis voor vandaag en morgen al was volgeboekt. We hebben echter een prima alternatief gevonden zo blijkt. Men spreekt hier bij de receptie zelfs Engels, wat overigens wel zo handig is aangezien we nu toch echt een beetje buiten het Duitstalige deel van Italië terecht lijken te zijn gekomen. Nadat we zijn ingecheckt lopen we direct het stadje in om nog wat inkopen te doen en de smaakpapillen nogmaals te laten verwennen in een Italiaans restaurant. Morgen gaan we de omgeving weer wat beter bekijken en dan staat er onder andere een wandeling in een kloof op het programma!
WILDLIFE COUNT: Zwaluwen en mussen, vlinders, een (kleine) hagedis, geiten (achter een hekje) en diverse andere dieren in kunstmatige verblijven, waaronder ook een heuse mierenkolonie.
Heel erg is dat overigens niet, want we hebben in principe tijd genoeg. We hebben onderweg 2 tussenstops gepland. De eerste is bij het kasteel Trauttmansdorff, waar we de kasteeltuinen gaan bewonderen. In dit kasteel heeft de welbekende Oostenrijkse keizerin Sissi ongeveer een half jaar gewoond en blijkbaar genoot zij enorm van de tuinen. Nou, dat doen wij vandaag ook. De tuinen zijn werkelijk prachtig aangelegd en een groot deel van de vele planten en bloemen staat zo midden in de zomer in bloei. Het is een feest voor de ogen en soms ook voor de neus. Soms is de geur van de bloemen echter zo sterk, dat het ook wel een onsje minder had mogen zijn.
De inwendige mens kan hier ook versterkt worden in een restaurant. Wij bestellen bruschetta (harde broodjes, volledig “bedolven” onder tomaat en wat basilicum), klinkt lekker Italiaans en echte broodjes zoals wij die in Nederland gewend zijn hebben ze hier niet op de kaart staan. Een prima lunch dus, waarna we nog een half uurtje verder wandelen in de tuinen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we nog lang niet alle tuinen gezien hebben, wanneer we zo rond 14 uur weer terug naar de auto lopen. Vlak voor de uitgang van de tuinen zien we tussen alle flora ook nog wat fauna: een hagedisje steekt vlak voor ons het tuinpad over. Gelukkig poseert hij even later ook nog even voor onze fotocamera.
Onze conclusie wat betreft de tuinen van kasteel Trautmansdorff: deze zijn een absolute aanrader als je van bloemen en planten houdt.
Tussendoor kun je overigens her en der ook nog van wat dieren genieten, bijvoorbeeld van een complete mierenkolonie die druk in de weer is met het verplaatsen van allerlei groenten en blaadjes van een ingerichte “voedselkamer” naar het binnenste van de mierenhoop. Fascinerend om die diertjes in deze, weliswaar afgesloten, omgeving zo druk bezig te zien.
We hadden vanochtend overigens een lange broek aan getrokken en daar beginnen we tijdens ons bezoek aan de kasteeltuinen toch wel aardig spijt van te krijgen. Was het vanochtend nog geen 10 graden (er was vannacht zelfs duidelijk sneeuw gevallen op de hogere bergtoppen achter ons hotel!), bij de tuinen is het inmiddels al tussen de 25 en 30 graden! Dat is aardig zweten geblazen natuurlijk. Gelukkig werkt de airco in de auto goed en is onze volgende tussenstop een (indoor) museum.
Dat museum is het “Museo Archeologico deel’Alto Adige”, oftewel het South Tyrol Museum of Archeology (in het Engels). Belangrijkste attractie van dit museum dat per jaar zo’n 300.000 bezoekers trekt? Ötzi......Wie?....Ötzi! Oftewel de ijsmummie die in 1991 toevalligerwijs is ontdekt door wandelaars op de Schnalstal/Val Senales Valley gletsjer in het hooggebergte op de grens van Italië en Oostenrijk. Destijds was hij wereldnieuws, want nergens anders ter wereld is zo’n goed bewaard gebleven skelet van een mens uit de kopertijd (zo’n 3.300 jaar geleden) gevonden.
Wat de vondst van Ötzi, zoals men hem later genoemd heeft, nog extra bijzonder maakt is dat samen met zijn skelet ook heel veel van zijn kleding en gebruiksvoorwerpen zijn gevonden. Die kun je ook bewonderen in het museum en dit geeft een heel bijzonder inkijkje in het leven van onze voorouders uit die tijd. Het museum bestaat uit de begane grond + 3 verdieping, waarbij de eigenlijke mummie, oftewel het skelet van Ötzi op de 1e verdieping te vinden is. Op deze verdieping mogen helaas geen foto’s of filmpjes gemaakt worden. Je zult ons op ons woord moeten geloven dat het absoluut de moeite waard is om dit museum eens te gaan bezoeken wanneer je, al dan niet toevallig, hier in de buurt bent. “Hier” is overigens de plaats Bolzano, want daar vind je het museum. Je moet echter wel goed zoeken, want echt duidelijk aangegeven staat het allerminst. Pas wanneer je voor het museum staat zie je een soort spandoek langs de gevel met daarop een foto van een gereconstrueerde, levensechte Ötzi.
Die reconstructie, zo lezen wanneer we er we in het museum oog in oog mee staan is op wetenschappelijke wijze gemaakt door 2 Nederlandse forensisch experts uit Arnhem. Dit moet dan toch wel één van de meest bijzondere exportproducten van ons kikkerlandje zijn! Het is hoe dan ook knap gemaakt en het laat duidelijk zien dat de mens uit de kopertijd al veel meer op onze hedendaagse mensen leek, dan pak-em-beet de Neanderthaler. Dat blijkt overigens ook wel uit de vele gebruiksvoorwerpen en behoorlijk slim in elkaar stekende kledingstukken van de ijsmummie. Het was echt al een behoorlijk ontwikkelde mens, die destijds helaas toch wel gruwelijk aan zijn einde moet zijn gekomen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat Ötzi destijds vermoord is met een speerpunt, die diep in zijn schouder een slagader moet hebben doorgesneden. Fascinerend om te bedenken dat je dat door hedendaags onderzoek nog kunt achterhalen, nietwaar?
Nadat we het museum zo goed en zo kwaad als dat gaat in ongeveer een uur hebben bekeken, lopen we terug naar buiten. Daar wacht – puur toeval natuurlijk – een mobiele ijssalon op ons. Je bent nu eenmaal in Italië en behalve pizza en pasta kunnen de Italianen natuurlijk ook als geen ander ijs maken. Nou dat blijkt: zulk lekker ijs ga je niet snel vinden in Nederland vrezen we. Nadat we al zwetend weer in de door de airco uiteindelijk verkoelende auto zijn gestapt vervolgen we onze weg. Ook nu komen we weer een tijdje in de file terecht, maar dat mag de pret niet drukken. Het is wederom een dag met mooie indrukken geweest.
In Cavalese vinden we na even zoeken ons hotel. In dit geval een zelf geboekt hotel, omdat het hotel dat eigenlijk onderdeel uitmaakt van de autorondreis voor vandaag en morgen al was volgeboekt. We hebben echter een prima alternatief gevonden zo blijkt. Men spreekt hier bij de receptie zelfs Engels, wat overigens wel zo handig is aangezien we nu toch echt een beetje buiten het Duitstalige deel van Italië terecht lijken te zijn gekomen. Nadat we zijn ingecheckt lopen we direct het stadje in om nog wat inkopen te doen en de smaakpapillen nogmaals te laten verwennen in een Italiaans restaurant. Morgen gaan we de omgeving weer wat beter bekijken en dan staat er onder andere een wandeling in een kloof op het programma!
WILDLIFE COUNT: Zwaluwen en mussen, vlinders, een (kleine) hagedis, geiten (achter een hekje) en diverse andere dieren in kunstmatige verblijven, waaronder ook een heuse mierenkolonie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
