Saulieu, Frankrijk, zondag 30 juli 2017

Voor zondagse begrippen zijn we vandaag al vroeg actief. De laatste huishoudelijke zaken thuis afmaken en vervolgens alle reisspullen in de auto proppen. Nu valt dat “proppen” reuze mee, want we hebben weliswaar allebei een grote koffer, maar verder niet zo heel veel extra losse spullen om mee te nemen. Het inpakken van de auto is dus vrij vlot gebeurd. Het instellen van de rijroute duurt daarentegen wat langer..... Om 9.20 uur is alles dan toch ingesteld en kunnen we vertrekken voor de eerste en gelijk één van de langste etappes van onze rondreis.

Die etappe voert ons vandaag over circa 600 kilometer naar het pittoreske dorpje Saulieu in het natuurgebied de Morvan in centraal Frankrijk. Een bescheiden stukje Route du Soleil gezien vandaag, maar eigenlijk nergens overdreven veel verkeer. Dat is wel lekker natuurlijk, slechts 1 dag na “zwarte zaterdag”. De enige plek waar we echt (voor ongeveer een half uur) nagenoeg tot stilstand komen is nog net in België, nabij de Franse grens. Daar staat de gendarmerie auto’s stuk voor stuk te bekijken, om ze vervolgens ook allemaal (voor zover wij hebben kunnen zien) verder ongecontroleerd door te laten rijden. Afijn, het is nu eenmaal een tijd van veel veiligheidsproblemen en een navenant aantal controles. Laten we maar blij zijn dat er dan ook controles uitgevoerd worden, nietwaar?

Zoals gezegd: onderweg weinig oponthoud te bespeuren en dat is wel zo fijn rijden. De landschappen die aan ons voorbijtrekken langs de snelweg zijn weliswaar afwisselend, maar niet echt heel erg indrukwekkend. Alleen tijdens de tweede helft van de rit komen we langzamerhand in een wat heuvelachtiger gebied en worden de uitzichten wat weidser en mooier. Wat ons wel opvalt is het gebrek aan zonnebloemen langs de weg. De Route du Soleil - maar eigenlijk een groot deel van Frankrijk - staat hier volgens ons toch aardig om bekend, maar pas het laatste stukje van de reis valt ons oog op een paar zonnebloemvelden.

De reden dat we die paar velden toch nog kunnen bewonderen is de toeristische route die we tot twee maal toe nemen. Stel je een soort van “ontdek je plekje – weg van de snelweg” combinatie voor, die ons door diverse pittoreske dorpjes leidt. Wat dat woord “pittoresk” betekent, dat moet je ons overigens ook niet vragen, maar Celine (Patricia’s moeder) kan je dat haarfijn uitleggen. Misschien betekent het “veel op elkaar lijkend”, want na 2 à 3 dorpjes begint het ons al op te vallen hoeveel die dorpjes met die pleintjes en kleine stenen huisjes, veelal tegen elkaar aangebouwd en pal langs de hoofdstraat, op elkaar lijken. Een veelal oude kerk vormt vaak het hart van zo’n dorpje en her en der zijn de straatjes opgesierd met bloembakken. Veel mensen zien we overigens niet op straat, behalve her en der een verdwaalde toerist, die de langsrijdende auto’s (eveneens vol met toeristen) bewondert en vice versa. Nee, de echte Fransman (en Frans zijn vrouw) zitten waarschijnlijk binnen te genieten van hun zondagsrust.

Zo rond 16.30 uur rijden we uiteindelijk Saulieu binnen en is het niet lang zoeken naar ons hotel. Dat bevindt zich pal in het centrum van het plaatsje en ligt op een soort heuvel. Dat maakt het uitzicht vanuit onze kamer op de 2e verdieping er niet slechter op, dus kunnen we over de daken van de huisjes het enigszins glooiende Franse platteland bewonderen. Zeker de moeite waard! In dit ietwat ouderwetse (maar wel met airco uitgeruste) hotel houden we het zondermeer een paar dagen vol.

Om 19.00 uur konden we aanschuiven in het restaurant, om erachter te komen dat onze reservering van een paar uurtjes eerder (gelijk gereserveerd bij aankomst, er was namelijk maar weinig plaats meer in het restaurant vanavond) niet goed door was gekomen. Ai! Gelukkig zijn de Fransen hier flexibel genoeg om daar geen groot probleem van te maken. Ze pakken er gauw een extra tafel bij en terwijl die keurig wordt opgemaakt, kunnen wij al een ander plaatsje uitkiezen. We zitten half binnen, half buiten in een soort serre die aan het hotel vastzit. Zo te zien kun je hier ook van “buiten” het hotel reserveren. De naam van het restaurant is ook anders dan die van het hotel. Hoe dan ook, het eten is prima. Patricia slaat gelijk aan het experimenteren met canard (oftewel eend). Ook dat bevalt echter uitstekend.

Zo loopt onze eerste vakantiedag alweer op zijn eind. Morgen gaan we de omgeving, de Morvan, wat beter bekijken. De weersvoorspelling is niet al te goed, vooral ’s ochtends wordt er wel wat neerslag verwacht, maar met een beetje uitslapen en een paar paraplu’s slaan we ons daar wel doorheen !

WILDLIFE COUNT: Eksters, kraaien, vele zwaluwen, roofvogels (dood en levend) en (beelden van) wilde paarden, een gorilla en vele ijsberen (Saulieu is de geboorteplaats van kunstenaar Francois Pompon, die vooral bekend is van zijn sculpturen van wilde dieren - een ijsbeer van zijn hand staat in het bekende Musée d’Orsay).