Saulieu, Frankrijk, maandag 31 juli 2017

Vanochtend enigszins proberen uit te slapen, maar dat valt nog niet mee met een klein straatje langs je hotel, dat op maandagochtend ineens een behoorlijk drukke doorgaande weg blijkt te zijn. We horen dan ook al om een uur of 7 de vrachtwagens met enige regelmaat langsdenderen. We laten ons er echter niet door ontmoedigen en draaien ons nog een keer om. Rond 8.45 uur wordt het dan toch echt tijd om op te staan, want een uurtje later “sluit” het ontbijt.

Na het ontbijt gaan we op pad. Buiten ziet het nog wat grijs na een aantal buitjes de afgelopen nacht, maar in feite is het zo goed als droog. Vandaag nemen we de tijd om een deel van de Morvan wat beter te bekijken. Dit doen we onderweg naar Autun, een plaats die zo’n 30 kilometer ten zuiden van Saulieu ligt, officieel overigens nét buiten de Morvan.

Autun is een historisch erg interessante plaats. Er zijn nog veel oude gebouwen en bouwwerken te bewonderen. De meest in het oog springende zijn de bouwwerken uit de Romeinse tijd, maar ook de lokale kathedraal mag er zeker wezen. Het geval wil natuurlijk wel, dat deze kathedraal tijdens ons bezoek onderhevig is aan renovatiewerkzaamheden. Binnen in de kathedraal is een behoorlijk stuk afgeschermd met doeken en de geluiden van bouwwerkzaamheden zijn er niet van de lucht. Geen plaats om even tot rust te komen vandaag dus, maar desalniettemin wel een bezichtiging waard.

De Romeinse bouwwerken die we vandaag te zien krijgen zijn om te beginnen een aantal authentieke stadspoorten. Natuurlijk zijn ze niet meer 100% gaaf, maar als je weet hoe lang die poorten er al staan, mag je de staat toch nog altijd uitstekend noemen. Verder komen we in de loop van de ochtend en de eerste helft van de middag ook nog langs een soort pyramide, waarvan men denkt dat het een soort grafmonument is. Dit is echter, ondanks diverse opgravingen in en rond dit bouwwerk nooit met zekerheid vastgesteld. Deze “Pyramide van Couhard” blijft tot op de dag van vandaag dus nog een beetje omgeven met mysterie. En met meer dan dat, want rond de pyramide zien we vandaag diverse hagedisjes. De lucht is na de lunch namelijk aardig opengetrokken en onze reptielvrienden genieten, evenals wijzelf, van de warme zomerzon.

Ons bezoek aan Autun bestaat uit 2 delen: 1 deel lopend door het historische centrum en 1 deel rondrijdend met de auto om de bezienswaardigheden aan de rand van de stad, buiten de ook nog behoorlijk bewaard gebleven stadsmuur, te bezichtigen. Gedurende de autorit komen we ook langs de zogenaamde Tempel van Janus (nee, niet Janus de klompenboer, het zal wel een andere Janus zijn). Voor Patricia een punt met een echte déjà vu (we zitten tenslotte in Frankrijk) ervaring. Vorige week hebben we namelijk nog oude foto’s bekeken, waar ook een kiekje tussenzat van een toen nog kleine Patricia in een soort “raamgat” in de restanten van de tempel. Omdat er momenteel opgravingen en andere werkzaamheden rondom de tempel aan de gang zijn, hebben we het er maar niet op gewaagd om die foto nog eens exact zo na te maken, maar toch leuk om weer terug bij die tempel te zijn na zoveel jaren.

Nadat we ook nog hebben genoten van een prachtig uitzicht over de stad, vanaf de plaats waar een groot herdenkingskruis (Croix de la Libération) fier boven Autun uittorent en een laatste foto van 1 van de Romeinse poorten bij het uitrijden van de stad hebben genomen, wordt het tijd om terug richting Saulieu te rijden. We nemen hier nog een kleine omweg richting 1 van de meren die de Morvan rijk is. Het Lac de Settons is behoorlijk groot en wanneer we daar aan de rand van het water zitten, zien we al gauw kano’s, jetski’s, motorjachtjes en andere vaartuigen langskomen. Het is heerlijk aan het water en zowaar, geen mug te bekennen! Dat mag ook wel eens genoemd worden. Voor zover wij hebben kunnen beoordelen is de Morvan in juli/augustus, ondanks de vele bossen en de meren, een fijne bestemming voor mensen die niet van onze stekende vriendjes houden.

Zo rond 16.30 uur arriveren we weer in Saulieu en wordt het tijd om het zwembad van het hotel te bekijken. Gebruik maken van de faciliteiten noemen we dat en het water is heerlijk verkoelend. In eerste instantie hebben we het bad zelfs even voor onszelf. Na een poosje zwemmen, dobberen, relaxen lopen we weer terug naar de kamer om het chloor van ons af te spoelen. De douche is niet al te groot, maar met een beetje goede wil slagen we erin om de badkamer niet te veranderen in een waterballet. En nu maar hopen dat de zwemspullen morgenochtend voldoende droog zijn om ze weer ingepakt mee te kunnen nemen op reis.

Het eten vanavond is nog even zoeken. We lopen het plaatsje in, om er al gauw achter te komen dat ook hier geldt dat maandag waarschijnlijk de lastigste dag is om uit eten te gaan. Veel eetgelegenheden zijn dicht, maar gelukkig zijn een paar brasserieën en pizzatentjes wel open. De laatste van die twee opties kiezen we vanavond en bij een langzaam lager en lager staande zon kunnen we nog heerlijk buiten op het terras genieten van onze pizza’s.

Morgen gaan we Saulieu en de Morvan alweer verlaten. Dan is het op weg naar de echte bergen, ook al heb je hier in de Morvan ook al wat heuvels en laaggebergte. De hoogste toppen hier zijn toch ook al zo’n 900 meter hoog. Dat zie je in ons vlakke Nederland toch ook al niet. Onderweg naar de volgende stop (Les Gets) hopen we nog even een bliksembezoek aan Antoine en Jitty te brengen die circa 2 uurtjes rijden ten oosten van Saulieu zijn neergestreken met Lars en Ymke en hun nieuwe caravan. Benieuwd hoe hun het daar bevalt. Na dat bezoek rijden we via het meer van Genève door naar Les Gets, waar ons Alpenavontuur met “De hoogste bergtoppen van Europa” pas echt kan beginnen.

Tenslotte volgt hieronder natuurlijk nog de welbekende Wildlife Count, waarbij het vermelden waard is dat boven Autun vanmiddag een aantal roofvogels zijn gespot, waaronder tenminste 1 behoorlijk grote. De foto die we ervan hebben is helaas niet heel scherp, maar we houden het voorlopig maar op een wouw. Verder ook een mooi klein vogeltje, door ons (met behulp van internet) gedetermineerd als een zwarte roodstaart. Baardmannetjes: doe dat maar eens na!

WILDLIFE COUNT: zwaluwen, hagedisjes (diverse formaten en kleuren), een zwarte roodstaart, een (vermoedelijke) wouw en vele Homo Sapiëns Neerlandicus.